Met welke collega zit jij in een houdgreep? Begin met jezelf te bevrijden!

Tijdens mijn eerste baan als gynaecoloog werkte ik in een ziekenhuis waar het nooit saai was. Vanaf de start veel organisatorische problemen door een moeizame fusie. Dat gaf veel  onrust ; RvB en RvT die opstapten of weggestuurd werden, organisatieveranderingen en veel bemoeienis van buitenaf. In die tijd werd ik vakgroepvoorzitter, medisch manager en stafbestuurslid. En ging ik privé door een aantal life-events; geboorte, acuut levensgevaar (hartinfarct met reanimatie) , 2 verhuizingen en scheiding.

Er was weinig eenheid in de medische staf; door de fusie van 2 ziekenhuizen,  door artsen in loondienst én vrije vestiging, of gewoon omdat er geen gezamenlijke visie op patiëntenzorg was. En er was te weinig tijd om een gezamenlijk visie met elkaar te ontwikkelen en te doorleven. Uiteindelijk ging het ziekenhuis failliet en ontstond de vraag welke afdeling nog bestaansrecht had. Daarmee werd de deling in de medische staf nog groter.
Op het hoogtepunt was de stress in het ziekenhuis groot; bleef het ziekenhuis bestaan, of werden we een dagziekenhuis? Mensen die hard gewerkt hadden aan hun praktijk wisten niet meer of ze dat nog konden blijven doen. Wij vochten als cluster Vrouw en Kind om verloskunde en kindergeneeskunde te behouden, omdat daarmee de grootste kans was op de doorstart van een volwaardig ziekenhuis.

Van een positief en proactief mens werd ik langzaam reactief. In stond al enige jaren in ‘overlevingsstand’ in mijn privéleven en de stress in het ziekenhuis maakte dat steeds erger.  Ik kon emotioneel geen afstand meer nemen, mijn ego zat mij continu in de weg  en ik kon niet zien of anderen misschien ook een deel van de waarheid hadden. De mensen die een andere visie hadden dan ik benaderde ik mogelijk onvriendelijk, ik kon ons verschil van inzicht niet meer scheiden van ons mens-zijn. Niet onlogisch dus dat de mensen met een andere visie mij ‘in de weerstand’ vonden.

Terugkijkend en met de kennis van nu zie ik dat ik in een soort dans terecht was gekomen, waarin beide partijen alleen nog maar reageren op elkaar. Daarmee houd je elkaar in een houdgreep en zak je in een moeras van miscommunicatie en aannames. In het boek: The Anatomy of Peace, van het Arbinger institute, wordt dit het collusion diagram genoemd. Loop het maar eens door van 1 t/m 4.

Ik		De ander
4. Zie	Reactief gedrag Arrogant gedrag Machtswellust Gaat voor eigen gewin	Kortaf Gaat mij uit de weg Neemt mij niet serieus Daagt mij uit in negatieve zin Vraagt mij niet ergens over mee te denken	3. Doet
1. Doe	Reactief Kortaf Geloof in eigen waarheid Ja, maar… Ongeduldig Zonder begrip Arrogant	Een heks Respectloos gedrag Betweter Kil Gaat voor eigen gewin Arrogant gedrag	2. Ziet

 

Je snapt dat ik het in het voorbeeld wat uitvergroot heb, maar dit is wel wat er gebeurt in deze houdgreep.(ik heb ook echt heel warme herinneringen en mooie vriendschappen uit die tijd).

Helaas is het zo dat je een ander niet kan veranderen. Je kan alleen met jezelf beginnen. Als dingen niet lekker lopen,  als je veel aan te merken hebt op gedrag van een collega, of zelfs in botsing komt, kijk dan eens eerst naar jezelf. Vul eens dit collusion diagram in. Probeer je te verplaatsen in de ander, wat ziet deze persoon? Perspectief wisselen helpt. Wat zou jij eigenlijk in deze samenwerking willen? Wat is voor jou echt belangrijk in samenwerken? Welke waarden heb je daarin en word je daar misschien in geraakt? En wat kan jij dan vervolgens doen om de samenwerking te verbeteren? Een betere samenwerking begint bij jezelf!

Wil je meer ontdekken over jouw eigen manier van samenwerken? Kom dan 12 oktober 2018 naar onze cursus Samenwerken vanuit Medisch Leiderschap, accreditatie: 6 punten, locatie: Kaap Doorn. Meer informatie/ inschrijven vind je hier.

Nog meer cursussen voor artsen (allen geaccrediteerd) : www.lemniscaap.com